در زندان جمهوری اسلامی ايران بودم
بلندگوي زندان درباره خوبی های ایران حرف می زد

ناگهان ترانه ی " ایران ای سرای امید " از بلندگوی زندان پخش شد.

تا که شنیدم زدم زیر گریه!
هم بندم گفت : چرا گریه می کنی؟

گفتم: شاعر این ترانه منم!

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦
هوشنگ ابتهاج